اگر قصد خرید گوشیهای هوشمند پرچمدار یا بالاده را دارید، احتمالا متوجه کلمه، لنز پریسکوپی در بخش مشخصات دوربین شدهاید. به همین دلیل در این ویدیو به بررسی دوربین پریسکوپی و نحوه کار کردن آن میپردازیم.
دوربینهای پریسکوپی یا همان لنزهای پریسکوپی در واقع یک واحد در گوشیهای هوشمند محسوب میشود که به معنی این است که دوربین دستگاه با استفاده از سیستم آینه منشوری، فاصله کانونی خود را با قرار دادن سنسور تصویر افزایش می دهد، علاوه بر این موضوع در این حالت آرایه لنزهای زوم را به طرفین افزایش می دهد.
این موضوع باعث میشود که زوم اپتیکال نسبت به دوربین دیگر گوشیهای هوشمند افزایش پیدا کند. اولین دستگاه مجهز شده به این فناوری گوشی هواوی P30 Pro بود که در سال 2019 معرفی شد. اما کمپانی اوپو این فناوری را زودتر در کنگره جهانی 2017 به نمایش گذاشت.
با این وجود بسیاری از افراد معتقدند که در سال 2004 اولین گوشی هوشمند مجهز شده به این فناوری، عرضه شد. گوشی Sharp 902 دارای زوم دو برابری از نوع اپتیکال بود و به همین دلیل بسیاری از افراد این گوشی را اولین دستگاه مجهز شده به دوربین پریسکوپی میدانند.
لنز پریسکوپی چیست؟
دوربین پریسکوپ گوشیهای پرچمدار گاهی اوقات لنز زوم پریسکوپی نیز نامیده میشود. این موضوع به دلیل نحوه قرارگیری نظم لنز زوم دوربین گوشی است. زمانی که دوربین اطلاعات نوری را برای ثبت یک تصویر می گیرد، این اطلاعات مستقیماً وارد دوربین میشوند و به صورت مستقیم از طریق آرایه لنز به سنسور دوربین گوشی هوشمند میروند.
لنزهای پریسکوپی به جای اینکه به صورت موازی در پنل پشتی گوشی قرار بگیرند دارای حالت عمودی هستند که به همین دلیل میتوان گفت این موضوع همانند پریسکوپ زیر دریاییها است. پریسکوپ زیر دریاییها عملا یک لوله خمیده با چند آینه هستند که تصویر بیرون از آب را داخل زیر دریایی منعکس میکنند.
این آینهها به صورت عادی قرار نگرفتند و در بخش زاویههای لوله پریسکوپ قرار دارند، به همین دلیل تصویر آینه به آینه منعکس میشود و میتوان با این لوله خمیده تصویر بیرون از سطح آب را مشاهده کرد. دقیقا عملکرد لنز پریسکوپی همانند این لولهها است که اطلاعات نوری توسط سنسورها منتقل میشوند و به ثبت میرسند.
با توجه به این موضوع به جای اینکه نور یا اطلاعات نوری مستقیم وارد سنسور شوند، زاویه 90 درجهای را رد میکند و تصویر روی سنسور اصلی منعکس میشود.
مقایسه زوم اپتیکال، زوم پریسکوپی و زوم دیجیتال
بزرگنمایی در حالت اپتیکال به عناصر مکانیکی و شیشهای متحرک برای رسیدن به بزرگنمایی با حداقل کاهش کیفیت تصویر متکی است. این عناصر شیشهای زمانی که به عقب و جلو حرکت میکنند تصاویر عریض یا بزرگتر میشوند.
بزرگنمایی دیجیتالی چنین روشی ندارد؛ زیرا از عناصر شیشهای بهره نمیبرد و تنها به کمک کات (برش) تصاویر توسط دوربین و نرم افزار این بزرگنمایی صورت میگیرد که چندان هم هنگام زوم بزرگنمایی تصاویر ثبت شده با کیفیت نیستند.
بزرگنمایی پریسکوپی در دوربینهای گوشیهای هوشمند از نظر عملکرد شبیه به زوم اپتیکال است؛ زیرا دارای یک آرایه لنز با چندین لنز دیگر است. این لنزها برای بزرگنمایی و کوچکنمایی نوری به جلو و عقب حرکت میکنند که این موضوع به لطف تفاوت در فاصله کانونی است.
طبیعتا هر چه بیشتر زوم شود، فاصله کانونی بیشتر می شود. به همین دلیل است که لنزهای تله فوتو برای دوربینهای DSLR بسیار طولانی هستند. آنها میتوانند از حدود 70 میلی متر تا 300 میلی متر متغیر باشند که بسیار طولانی است.
طراحی دوربین و سنسور پریسکوپی
اگر قرار بود که گوشیهای هوشمند همانند قبل از لنزهای مشابه دوربینهای DSLR استفاده کنند، ظاهر گوشی بسیار ضخیمتر میشد و این موضوع در سال جاری به دلیل باریک بودن گوشیها امکان پذیر نیست. اگر به یاد داشته باشید در سال 2014 شرکت سامسونگ یک دستگاه را معرفی کرد که Samsung Galaxy K Zoom نامیده میشد و زوم اپتیکال داشت.
این موضوع باعث شد که دوربین در حالت عادی بسیار از بدنه پشت گجت بیرون بزند و بر نارضایتی کاربران از طراحی تاثیر بگذارد. اکثر افراد از بیرون زدگی دوربین از پنل پشتی رضایت ندارند و این موضوع را یک نقطه ضعف در طراحی میدانند.
ترکیب زوم دیجیتال با زوم اپتیکال به بزرگنمایی هیبریدی معروف است که اکثر کمپانی از این فناوری استفاده میکردند.
یکی از نکات منفی در رابطه با سنسور پریسکوپی این است که برای جلوگیری از بیرون زدن این سنور نیاز به فضای زیادی داخل گوشی هوشمند است که این موضوع میتواند باعث شود تا فضای داخلی دستگاه اشتغال شود و بر کاهش ظرفیت باتری اثر گذار باشد.
زمان معرفی این فناوری هواوی توانست در گوشی هواوی پی 30 پرو زوم اپتیکال 5 برابری را قرار دهد که به طور قابل توجهی از نظر کیفیت بهتر از زوم دیجیتال 5 برابری آیفون XS و سامسونگ گلکسی اس 10 پلاس در آن زمان بود.